เจาะลึก! อักษรภาษาญี่ปุ่น

     สวัสดีจ้า บทความนี้ พี่ TUTOR VIP จะพาน้อง ๆ ไปเปิดโลกของ “อักษรในภาษาญี่ปุ่น” ซึ่งมีความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์และสะท้อนถึงประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่น อักษรภาษาญี่ปุ่นจะมีความน่าสนใจอย่างไรตามไปดูพร้อมกันในบทความเลย

อักษรภาษาญี่ปุ่น

ภาษาญี่ปุ่นใช้ระบบการเขียนที่ประกอบด้วยตัวอักษร 3 รูปแบบหลัก ดังนี้

1. 1. อักษรฮิรางานะ (Hiragana) มีทั้งหมด 46 ตัวอักษร ใช้สำหรับเขียนคำภาษาญี่ปุ่นดั้งเดิมและคำช่วยต่าง ๆ ฮิรางานะเป็นตัวอักษรที่แสดงถึงเสียงพยางค์ โดยมีเสียงสระ 5 เสียง ได้แก่ あ (อะ), い (อิ), う (อุ), え (เอะ), お (โอะ) 
   2. อักษรคาตากานะ (Katakana) ใช้สำหรับเขียนคำทับศัพท์จากภาษาต่างประเทศและคำยืม รวมทั้งใช้ในการเน้นคำพูด คาตากานะก็มี 46 ตัวอักษรเช่นเดียวกับฮิรางานะ แต่มีลักษณะการเขียนที่แตกต่างกัน 
   3. อักษรคันจิ (Kanji) เป็นตัวอักษรที่ได้รับอิทธิพลจากอักษรจีน มีความหมายเฉพาะตัวและสามารถอ่านได้หลายแบบขึ้นอยู่กับบริบท โดยในชีวิตประจำวันมีการใช้อักษรคันจิจำนวนมากกว่า 2,000 ตัว 

    การเขียนภาษาญี่ปุ่นมักจะใช้การผสมผสานระหว่างอักษรฮิรางานะ, คาตากานะ และคันจิ ซึ่งทำให้ระบบการเขียนมีความซับซ้อนและหลากหลาย เช่น 

• 「私の名前はジョンです。」(Watashi no namae wa Jon desu.)
• วะตะชิ โนะ นะมาเอะ วะ จน เดสึ – ฉันมีชื่อว่าจอห์น

จะเห็นได้ว่าในประโยคนี้มีการใช้อักษรทั้ง 3 รูปแบบในประโยคเดียว

อักษรฮิรางานะ

    อักษรฮิรางานะ (Hiragana : ひらがな) ประกอบด้วย 46 ตัวอักษร ที่ใช้แสดงเสียงพยางค์ ซึ่งรวมถึงเสียงสระ 5 เสียง ได้แก่ あ (อะ), い (อิ), う (อุ), え (เอะ), และ お (โอะ) รวมทั้งเสียงพยัญชนะอื่นๆ ที่สามารถรวมกับสระเพื่อสร้างคำได้

    อักษรฮิรางานะถูกสร้างขึ้นในสมัยเฮอัน (ประมาณ ค.ศ. 800) โดยมีจุดประสงค์เพื่อให้ผู้หญิงสามารถอ่านและเขียนได้ง่ายขึ้นในขณะที่ใช้ตัวอักษรคันจิ (漢字) สำหรับการศึกษาและวรรณกรรม ในปัจจุบัน ฮิรางานะถูกใช้ในการเขียนคำภาษาญี่ปุ่นดั้งเดิม คำช่วย และส่วนท้ายของคำกริยา นอกจากนี้ยังใช้ในการเขียนกำกับคันจิที่เรียกว่า ฟุริงานะ (Furigana) เพื่อช่วยบอกเสียงอ่านของคันจินั้นๆ

    ฮิรางานะมีลักษณะการเขียนที่มนและโค้งมน ซึ่งแตกต่างจากคาตากานะ (Katakana : カタカナ) ที่มีลักษณะเหลี่ยมและใช้สำหรับเขียนคำทับศัพท์จากภาษาต่างประเทศหรือคำที่ต้องการเน้นเสียง

    โดยอักษรฮิรางานะทั้ง 46 ตัว มีดังนี้

1. あ อะ a
2. い อิ i
3. う อุ u
4. え เอะ e
5. お โอะ o
6. か คะ ka
7. き คิ ki
8. く คุ ku
9. け เคะ ke
10. こ โคะ ko
11. さ สะ sa
12. し ชิ shi
13. す สุ su
14. せ เสะ se
15. そ โสะ so
16. た ทะ ta
17. ち จิ chi
18. つ ทสึ tsu
19. て เทะ te
20. と โทะ to
21. な นะ na
22. に นิ ni
23. ぬ นุ nu
24. ね เนะ ne
25. の โนะ no
26. は ฮะ ha
27. ひ ฮิ hi
28. ふ ฟุ fu
29. へ เฮะ he
30. ほ โฮะ ho
31. ま มะ ma
32. み มิ mi
33. む มุ mu
34. め เมะ me
35. も โมะ mo
36. や ยะ ya
37. ゆ ยุ yu
38. よ โยะ yo
39. ら ระ ra
40. り ริ ri
41. る รุ ru
42. れ เระ re
43. ろ โระ ro
44. わ วะ wa
45. を โอะ wo
46. ん น (อึง) n

อักษรคาตากานะ

    อักษรคาตากานะ (Katakana : カタカナ) ประกอบด้วย 46 ตัวอักษร ที่ใช้แสดงเสียงพยางค์ โดยมีความสำคัญในการเขียนคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ, ชื่อชาวต่างชาติ, ชื่อสถานที่ รวมถึงคำเลียนเสียงธรรมชาติ (Onomatopoeia)

    อักษรคาตากานะถูกสร้างขึ้นในสมัยเฮอัน (ประมาณ ค.ศ. 800) โดยเดิมทีใช้สำหรับการย่ออักษรคันจิ ซึ่งเป็นอักษรจีนที่ซับซ้อน ตัวอักษรนี้มีลักษณะเหลี่ยมและคมชัด แสดงถึงความแข็งแกร่ง ในอดีตคาตากานะมักจะถูกใช้โดยผู้ชาย แต่ในปัจจุบันมีการใช้งานอย่างแพร่หลายทั้งในกลุ่มผู้ชายและผู้หญิง

    โดยอักษรคาตากานะทั้ง 46 ตัว มีดังนี้

1. ア อะ a
2. イ อิ i
3. ウ อุ u
4. エ เอะ e
5. オ โอะ o
6. カ คะ ka
7. キ คิ ki
8. ク คุ ku
9. ケ เคะ ke
10. コ โคะ ko
11. サ ซะ sa
12. シ ชิ shi
13. ス ซุ su
14. セ เซะ se
15. ソ โซะ so
16. タ ทะ ta
17. チ จิ chi
18. ツ ทสึ tsu
19. テ เทะ te
20. ト โทะ to
21. ナ นะ na
22. ニ นิ ni
23. ヌ นุ nu
24. ネ เนะ ne
25. ノ โนะ no
26. ハ ฮะ ha
27. ヒ ฮิ hi
28. フ ฟุ fu
29. ヘ เฮะ he
30. ホ โฮะ ho
31. マ มะ ma
32. ミ มิ mi
33. ム มุ mu
34. メ เมะ me
35. モ โมะ mo
36. ヤ ยะ ya
37. ユ ยุ yu
38. ヨ โยะ yo
39. ラ ระ ra
40. リ ริ ri
41. ル รุ ru
42. レ เระ re
43. ロ โระ ro
44. ワ วะ wa
45. ヲ โอะ wo
46. ン น (อึง) n

อักษรคันจิ

    อักษรคันจิ (Kanji : 漢字) เป็นระบบการเขียนที่ยืมมาจากอักษรจีนมาใช้ในภาษาญี่ปุ่น โดยคันจิมีความหมายว่า “ตัวอักษรของชาวฮั่น” ซึ่งสะท้อนถึงต้นกำเนิดว่าจากประเทศจีน อักษรคันจิเข้ามาในญี่ปุ่นประมาณศตวรรษที่ 4-5 ผ่านคาบสมุทรเกาหลี ซึ่งในช่วงนั้นในภาษาญี่ปุ่นยังไม่มีระบบการเขียนเป็นของตัวเองจึงได้รับอักษรคันจิมาใช้ในการเขียน

    คันจิมักจะถูกใช้ร่วมกับอักษรฮิรางานะและคาตากานะในประโยคเดียวกัน โดยมากจะใช้ในการเขียนชื่อคน, สิ่งของ, และชื่อสถานที่

ลักษณะของคันจิ

    อักษรคันจิ แต่ละตัวมีความหมายเฉพาะตัวและสามารถอ่านออกเสียงได้หลายแบบ ทั้งแบบจีน (on’yomi : 音読み) และแบบญี่ปุ่น (kun’yomi : 訓読み) ทำให้การเรียนรู้คันจิต้องใช้ความพยายามสูง เนื่องจากมีวิธีอ่านหลายแบบ

    ปัจจุบันมีคันจิที่ควรรู้มากกว่า 6,000 ตัว แต่สำหรับการใช้งานทั่วไปในชีวิตประจำวัน จะใช้ประมาณ 2,000-3,000 ตัว 

    สำหรับคันจิพื้นฐานที่ควรรู้มีดังนี้

      เป็นอย่างไรกันบ้าง หวังว่าหลังน้อง ๆ อ่านบทความนี้แล้ว จะช่วยให้น้อง ๆ รู้จักตัวอักษรภาษาญี่ปุ่น ได้ลึกซึ้งขึ้นนะ  

    สำหรับใครที่กำลังมองหาที่ติวตัวต่อตัว หรือมีข้อสงสัยเพิ่มเติมก็มาปรึกษาพี่ TUTOR VIP ได้นะ พี่ ๆ ยินดีให้คำปรึกษาเสมอ

   บทความต่อไป TUTOR VIP จะมาแนะนำอะไรอีกนั้น ฝากติดตามกันด้วยนะ

ด้วยความร่วมมือของ TUTOR-VIP X Clearnote Thailand